Deze ochtend was het eindelijk zover. We vertrokken als Club Med ambassadeur richting Egypte.

We namen een vlucht van Brussels Airlines naar Taba. Club Med vertrouwt namelijk vanaf april 2011 al haar vluchten vanuit Brussel toe aan Brussels Airlines (zie artikel GvA).

De vlucht verliep na een beetje vertraging, normaal. Het was de eerste maal dat ik met Brussels Airlines vloog en de servive is prima. De catering aan boord was super, er werd veel drank geserveerd. Wel kon je niet kiezen tussen 2 gerechten maar het eten (beef with cranberry sauce) was echt lekker. Meestal neem ik een paar happen van een vliegtuigmaaltijd maar deze keer vond ik het zelfs lekker. Mijn reisgenoot/schoonzus lepelde haar schoteltje zelfs helemaal leeg.

Toen de deuren van het vliegtuig open gingen, kwam de hitte ons al tegemoet. Zeer warm, maar natuurlijk beter dan een miezerig en fris weertje. In de luchthaven van Taba moesten we aanschuiven in een vrij lange rij voor de douaneformaliteiten. Gelukkig ging het al bij al nog redelijk vlot.

Vervolgens werden we opgewacht door één van de Club Med GO's (wat staat voor Gentils Organisateurs oftewel vriendelijke organisatoren) die ons de informatie over het Club dorp en onze kamer overhandigde. Deze GO (Sofie) sprak ons aan in het Nederlands en haar functie heeft zijn naam niet gestolen; ze was en is super vriendelijk.

Na een rit van 40 min met de bus (gelukkig met airco en een drankje) door een prachtig, heuvelachtig woestijnlandschap, bereikten we het Club Med dorp. Het dorp ligt heel rustig, precies in the middle of nowhere, in een kleine baai aan de Rode zee. Heel idyllisch!!

We werden ontvangen in het amfitheater met een hapje en een drankje en werden daarna naar onze kamer begeleid.

De kamers bevinden zich verspreid over het dorp inaaneengesloten gebouwenop de gelijkvloerse en eerste verdieping. Doordat het dorp vrij uitgestrekt is, is het soms wel een eindje wandelen naar het hoofdrestaurant of de spa.Het dorp is ontworpen naar het voorbeeld van een medina, met wijken, straatjes, fonteinen en tuinen waar oleanders, olijf- en sinaasappelbomen bloeien. De kleuren zijn volledig aangepast aan de okergele en warme rode kleur van de bergen en past heel goed in de natuurlijke setting.

Onze kamer ligt op de eerste verdieping en heeft zijdelings zeezicht. De kamer was proper en alles is aanwezig (kluisje, water, zeepjes, haardroger....).

We wilden niet wachten op onze bagage en gingen alvast naar het restaurant om een hapje te eten.

Amaai, heel veel keuze (buffetvorm). Na een klein koud schoteltje (het was ten slotte al 16u), gingen we terug naar onze kamer waar onze valiezen netjes op ons stonden te wachten.

Na een opfrisbeurt werden alle Insiders verwacht voor een welkomstdrankje op een groot dakterras. Hiervoor moesten we langs een lange trap, zonder leuning, naar boven. Ik moest even denken aan mijn moeder. Zij ging eerst meegaan maar had een beetje schrik van de hoge temperaturen. Ik heb hier vandaag nog geen liften gezien; er zijn er zeker geen om naar de kamers te gaan en ik heb dan ook het gevoel dat het club dorp zich hier vooral richt op jongere, sportieve mensen en gezinnen.

Tijdens het gezamenlijk moment op het dakterras werden we verwelkomd door Sofie (ja, onze vriendelijke GO van in de luchthaven) die ons alle uitleg over het club dorp gaf; het was zodanig veel informatie dat we nooit alles konden onthouden en het overviel ons dan ook een beetje. Ook Bert en Jennifer (medewerkers van The Insiders) verwelkomden ons en gaven ons de boodschap om vooral te genieten maar ook te wommen. Het reishoekje waar we onze foto's kunnen plaatsen op de blog zal maar maandag online zijn en ook pas dan kunnen we testimonials plaatsen.

Na nog een kort bezoek aan het restaurant met een overweldigend aanbod aan allerlei soorten gerechten en desserts, wandelden we nog even rond.

Hieronder nog een paar fotootjes. Morgen vinden jullie hier opnieuw een verslagje.