Daar was ie dan, de dag die we allen vreesden: ons vertrek uit Sinai Bay.

Mohamed, de man die ons overheerlijke roereitjes klaarmaakte met ham en ui.

Ons favoriete plekje op het terras.

Uitzicht op zee van op ons favoriet ontbijtplekje.

Na opnieuw een uitgebreid en overheerlijk ontbijt op ons favoriete plekje op het terras, trokken we naar onze kamer om de laatste dingen in onze valies te steken en uit te checken uit de kamer. We keken nog een laatste maal naar zee van op ons terras. Hoh, wat gaan we dit missen!


Onze valiezen zetten we aan de deur en we trokken naar de receptie om onze schulden te vereffenen. Tja, duiken en spa-arrangementen zijn begrijpelijkerwijze niet in het all-inclusive verblijf inbegrepen.
Toen het tijd werd voor het echte afscheid, namen we, met pijn in ons hart, afscheid van de GO's. We stapten op de bus en keken nog een laatste maal naar het Egyptische landschap in Taba.

Het club med dorp verdwijnt achter ons.

Nog een laatste blik vanuit de bus op De Rode Zee

Mooie gelaagdheid in de rotsen

Als snel zagen we het vliegveld van Taba in de verte liggen.


Ook hier werden we niet aan ons lot overgelaten, Club Med medewerkers begeleidden ons naar de luchthaven.



Inchecken en dan wachten op het moment dat we in het vliegtuig moesten stappen richting België.




En toen was het onze beurt on in het vliegtuig, een Airbus A320, te stappen.


Een grappige noot op de trap naar het vliegtuig deed ons beseffen dat het in de rest van de wereld niet altijd zonnig en droog is.


Tijdens onze vlucht naar Zaventem kregen we als maaltijd 'tortellini with four cheeses' voorgeschoteld. Hoewel ik het niet zo heb voor maaltijden met kaas, smulde ik mijn schoteltje leeg. Het was duidelijk dat we met een Belgische maatschappij (Brussels Airlines) vlogen want als dessert werden we getrakteerd op een mini suikerwafel van Lotus.
Na het eten had Hilde een onweerstaanbare drang naar een stukje chocolade. Toen we vroegen aan een steward of er chocolade aan boord was, kwam hij ons prompt een plastic bekertje brengen met 12 mini chocolaatjes van Neuhaus (melk en puur, eigenlijk geserveerd bij de koffie). Nog voor ik ze goed en wel kon fotograferen was al meer dan de helft op; we deelden ze dan ook met onze medepassagiers/vrienden/duikpartners Nico en Anouk.


In Zaventem aangekomen, namen we aan bagage-carrouselnummer 3 afscheid van alle mede-Insiders en reden we met de wagen naar huis.
Ons Club Med avontuur in Sinai Bay, Egypte was nu spijtig genoeg voorbij!! Ik vond het een fantastische ervaring en hoewel ik normaal geen voorstander ben van all inclusive vakanties (we trekken normaal meer rond), wil ik in de toekomst, met partner en kinderen, zeker nog eens genieten van een Club med vakantie.